Michael farinn.....í sína síðustu ferð.

Blessaður karlinn. Allt tekur þetta enda einhvertíma. Ég man eftir honum sem litlum amerískum strák af afrísku bergi brotnu, eins og það er kallað. Hann söng I´ll be there, og for beint inn í hjartað á milljónum manna. Til þess að gera langa sögu stutta, varð ég næst fyrir áhrifum þegar hann kom með Billie Jean, og ég fæ enn smá fiðring í lappirnar þegar ég heyri þá musik. Það bara gæti valdið slysi að láta það eftir sér að sprella. En þegar hann dó, var hann allt annar en sá litli. Ég velti því stundum fyrir mér, hvernig svona total umskipti á útliti eins manns gæti gerst. Reyndar á löngu tímabili, en samt. Leyndarmálið fer sennilega með honum í gröfina. En mér finnst þessi sem var að yfirgefa okkur, bara alls ekki sami og sá litli. Kannski var þetta bara alls ekki sami maðurinn. Hver veit það? En honum tókst að verða múltimilli á þessu brölti, og er það bara vel, enda skildi hann ekki eftir sig brunarústir neinstaðar og er því vel liðinn. Reyndar kom hann með mjög grípandi ballöður og eiga örugglega margir íslenskir krakkar honum að þakka tilveru sína. Byrjaði á diskógólfinu með Billie Jean. Alveg frábært. En auðvitað var líka um búmm að ræða, og ekkert kom út úr því, samanber vísuna góðu sem ég man ekkert hver samdi.

Dívaninn er þarfa þing,

Þreyttum værðir gefur,

efni í margan íslending

í hann fallið hefur.

Guð blessi rokk-kónginn.

og hana nú.

Michael Jackson er látinn