Magnús Þorsteinsson farinn til Rússíá.........Ha? Að gera HVAÐ?

Sagt var að Magnús hafi stungið sér til Rússlands og þar með kominn út úr lögsögu, og ekki hægt að hrófla við honum. Allt í góðu með það. Í hans stöðu hefði ég ugglaust gert það líka. Og sérstaklega ef ég hefði þá aðstöðu sem hann hefur. Nokkuð ljóst að það er stór og ljótu maðkur í mysunni þegar svona getur viðgengist.

Skoðum hver er ræðismaður íslands í St. Pétursborg.

 

RÚSSLAND
(Russian Federation)
(Landsnúmer: 7)
Moskva

Moskva (Embassy of Iceland)

Skrifstofa: Khlebnyi Pereulok 28, RU-121069 Moscow
Afgreiðslutími: 09:00-17:00 (Mon-Fri)
Sími: (503 eða 495) 956 7604/5/6
Telefax: (503 eða 495) 956 7612
Símnefni: Isambassade
Netfang: [e-mail]
Vefsíða
Tungumál: Íslenska, Rússneska, Enska

Sendiherra: Benedikt Ásgeirsson (2006)
Sendifulltrúi: Magnús K. Hannesson (2004)
Viðskiptafulltrúi: Yury Korolev (2005)
Sendiráðsfulltrúi: Sigrún Ingibjörg Jónsdóttir (2008)
Bifreiðarstjóri: Alexander Tismili (2008)
Ritari: Évgenía A. Kisileva (2001)
Ritari: Irina Bolshakova (1991)

Fyrirsvar
Sendiráðið í Moskvu annast sendiráðsstörfin

Murmansk
Ræðismaður: Hr. Vitaly Petrovich Kasatkin
Skrifstofa: Ultisa Lenina 65, Murmansk
Sími: (8152) 454 268
Fax: [phone]
Netfang: [e-mail]

Sankti Pétursborg
Ræðismaður: Hr. Magnús Þorsteinsson
Skrifstofa: Ul. Telmana 24, St. Petersburg
Sími: [phone]
Fax: [phone]
Netfang: [e-mail]

Ég segi nú bara það sama og Tumi Engispretta þegar Gosi var vakinn til lífsins " JA ALLT ER NÚ HÆGT NÚ TIL DAGS"

Ekki finnst mér þetta nú við hæfi. Og þar að auki með netfang hjá eimskip.is 

Og hana nú!

Birna Einarsdóttir og LeiðtogaAuður.........Ha?

Ég er búinn að vera latur við þetta, enda margt á könnunni. Aðallega kaffi þó.

Það verður að teljast nokkuð skringilegt, að Birna Einarsdóttir núverandi bankastjóri Íslandsbanka, skuli vera þar. Nokkuð ljóst að hún varð uppvís að því að reyna sjálfsauðgun í krafti stöðu sinnar, eins og margir aðrir. Nokkrir af þeim kónum eru undir eftirliti grunaðir um lögleysu í þessum viðskiptum. Mitt mat er þó það að allir þessir gjörningar hafi verið lögleysa, a.m.k. siðleysa, en þetta tvennt, er nú eiginlega sami kúkurinn í sama koppi. Einnig verður það að teljast það sama að framkvæma, og reyna að framkvæma í svona málum.  Það að gera tilraun til dráps er litið alvarlegum augum, þótt drápið mislukkist. Eiginlega ætti það að vera litið alvarlegri augum ef það lukkaðist ekki, því fórnarlambið situr uppi með afleiðingarnar. Ef fórnarlamið deyr, er auðvitað ekki gott að segja hvað það situr uppi með, enda fellur það ekki undir jarðneskar rannskóknir að finna út úr því. Nú tilraun Birnu mislukkaðist og hún heldur í alvöru, að þar með sé hún stikk frí og komin í borg. Mér hefur nú fundist á umræðunni, að það séu nú ekki allir sáttir við þá skoðun hennar. Enda situr fórnarlambið (þjóðin) uppi með afleiðingar þeirrar drápstilaunar sem gerð var, einnig hún tók þátt, þrátt fyrir allt. En nú er það spurningin. "Hvers vegna í ósköpunum er hún bankastjóri ennþá"? Hverjir ráða þessu eiginlega? Getur það verið að drápskandidatinn gangi enn laus? Á að gera aðra tilaun seinna, þegar hinir sem nú eru að taka út ósómann eru búinr að borga. Þetta fólk sem var staðið að svona gjörningum er ekki með móralinn í lagi, algjörlega burtséð frá reynslu og útliti. Það er til fólk sem getur alveg tekið við þessum störfum sem ekki eru með svartan blett, hvernig svo sem það reynist þegar á hólminn er komið. Það er athyglisvert, að ný mafía (kolkrabba-, smokkfiskseinkenni) er að líta dagsins ljós og heitir LeiðtogaAuður. Sjálfu sér ekkert við svona klúbb að athuga, nema kannski vegna innhald meðlimalistans þeirra. http://www.leidtogaaudur.is/FelagatalOgFerilskrar/  Það er athyglisvert, að þarna er samankominn listi yfir allskonar framapotara, líkt og í áðurnefndum fiskaklúbbum. Meira að segja a.m.k. einn alþingismaður (kona auðvitað). Hvort það er góður eða vondur stimpill, þá er það stimpill. Ég man það nú ekki gjörla, en það er eins og mig mynni, að það hafi verið einhverjar Auðar, sem voru að monnta sig af því, að hafa ekki tekið þátt í útrásar-glæpaferlinu, og þess vegna ættu þær möguleika á að sýna alþjóð hver góðir kapitalistar konur gætu verið. En það er varla með Birnu Einarsdóttur innanborðs. Auðvitað tala ég bara fyrir mig, og það er mitt mál að LeiðtogaAuður er ekki góður pappír með svona áhafnarmeðlimi.

Það er nokkuð ljóst af þessu öllu saman, að bönkunum er alls ekki treystandi, þótt í "ríkiseign" séu. Ég ætla því að leggja til við frændur okkar færeyinga að þeir mæti hér með Föreyjabanka og gefi okkur sem erum að blæða í dag, sjens á að vera með það sem eftir er, þegar blóðpeningarnir hafa verið mjólkaðir, í almennilegri peinigastofnun. Ég á ekki von á því að færeyskir víkingar fari að reyna kaup á Kongens Nytorv, eða Piccadilly Circus, hvorki nú eða í framtíðinni. Þannig að fjármunirnir séu á réttum stað á réttum tíma. Ekki í Faersave eða n-Icesave eða einhverju öðru save, sem er svo ekkert save. Mér sýnist að þeir ætli sér að kaupa tryggingarfélag hér, til þess að standa í tryggingum en ekki fjáraustri í allar áttir.

Og hana nú. 

Stórhreingerning..........

Mbl.18.2.09 bls.24

Stórhreingerning fyrir kosningar......

Íris Erlingsdóttir veltir upp nokkrum spurningum sem þarf að svara fyrir tilvonandi kjósendur, þannig að menn geti áttað sig á því hvar beri að setja Xið sitt. Varla verður það mjög auðvelt, þar sem enginn af núverandi stjórnendum landsins kom er laus við stimpilinn. Hvorki stjórnarliðar né stjórnarandstaða. Sumir vissu hvað var í gangi, aðrir litu framhjá því og enn aðrir unnu ekki vinnuna sína. Það hefur komið fram áður, að FME stóð sig ekki í stykkinu og svo virðist sem vald þeirra til þess að ganga að gögnum hafi ekki verið nógu mikið. Menn lögðu starfsmenn FME í einelti inni í bönkunum eftir því sem manni skilst. Ekki gott starfsumhverfi, að hafa ekki vald til þess að vinna vinnuna sína. Enda báru þessir fjármálasnillingar enga virðingu fyrir FME. Þannig að það breytir engu hvað FME vissi og hvenær. Það var máttlaus stofnun. Og máttlaus stofnun er kjörinn vettvangur fyrir spillingu í hvaða mynd sem hún er.

Gjafir??? Við erum varla að tala um eina Whisky-flösku hér. Það hefur ekki farið framhjá neinum að stærstu gjafirnar sem veittar voru á báða bóga, voru milljarðar færðir á silfurfati í fomi allskonar fjármálakrókaleiða, svona einskonar Chinese Navigation eins og þetta er kallað til sjós, þegar Rules of Road verða að Chaos. Það gerist þegar menn fara að róa á öllu sem flýtur, frá þvottabölum og uppúr.

Þessar millifærslur sem spurt er um. Það verður nú aldeilis handleggur gæti ég trúað. Ætli þær séu ekki allar grunsamlegar með tölu?

Icesave reikningunum var ekki breytt, vegna þess að hér á landi getur Björgólfur verið bara sorry og sagt: því miður...... Hann hefði ekki komist upp með það í henni Britanníu. Sennilega væri hann með chain and ball núna, eða nánast. Það var alltaf meiningin að stela þessu og láta okkur borga brúsann. Snillibragð hjá þeim feðgum, ekki satt?

Ef eignir Landsbankans hafa ekki verið seldar á sanngjörnu verði, tja, Landsbankinn var varla seldur á sanngjörnu verði í upphafi. Ef ekki, hverjir báru ábyrgð á því? Sennilega þeir sömu og eru enn að vasast í þessu.

Öll heila stjórnsýslan sat í súpunni. Björgvin G. Sigurðsson var látinn bíða þar til búið var að éta upp megnið af súpunni, en restinni síðan makað útan á Björgvin áður en hann stóð upp. Þannig tók hann alla súpuna með sér. Það sér nú hver bjálfi að svona akaba dabra er nú bara blekking. Það eru ekki til neinir galdrar. Bara sjónhverfingar.

Nei, líðræði er ekki auðvellt. Það er í rauninni óframkvæmanlegt. Líðurinn kýs ekki til þess að ráða einhverju. Heldur til þess að gefa einhverjum vald til þess að ráða. En það bara virkar ekki. Ef meirihlutinn kýs að gefa t.d. Sjálfstæðisflokknum atkvæði sitt, þá ákveður fámennur hópur í flokknum hver fer með valdið, þannig að þetta endar í höndum nokkurra manna, og í sumum tilfellum í hendi eins manns. Þannig endar lýðræðið í einræði þegar upp er staðið. Stundum flokksræði, ef enginn er nógu frekur til þess að hrifsa alla taumana. En eins og við vitum endar flokksræðið í átökum og menn koma sér saman um eitthvert kompromi, til þess að halda andlitinu og völdunum. Það getur heldur varla talist til lýðræðis, þegar sá sem fær minnst fylgi er skyndilega kominn með taumana, vegna ógnandi stöðu. S.br. Frammsókn í marggang.

Meðan við höldum okkur við þetta kerfi, er þetta dæmt til þess að mistakast allt saman, og sama sagan mun endurtaka sig. Hún er búin að vera að endurtaka sig í gegnum tíðina, en menn hafa bara ekki nennt að líta eftir því hvað er að gerast. Útgerðamenn, herprangarar, orkugraðhestar og stóriðjubraskarar. Þetta er allt blóðsuguverkandi. Núna kom bara skellurinn allur í einu. Það tekur enginn eftir því þótt dammurinn leki eitthvað út hér og þar. En ef hann brestur í heilu lagi verður tjónið dálítið áberandi. Nógu mikið til þess að menn finna verulega fyrr því.

Því miður er það mitt mat, að engin stórhreingerning verði. Kannski svona Monkey Shine, þar sem dreift er úr skítahaugunum yfir stærri flöt.  Drullutaumunum á veggnum dreift út um allan vegg, þannig að það líti út eins og hreint, bara annað litabrigði.

Og hana nú..............

Lánin mögulega lögbrot???

Mbl. sunnudaginn 25. janúar. Ja hér og hérna. Menn virðast ekki vera vissir um það, hvort lögbrot hafi átt sér stað. Kannski gjörningurinn sjálfur þegar hann var framinn, en afleiðingarnar eru hreint glæpsamlegar. Þeir sem sáu um framkvæmdina, máttu líka sjá afleiðingarnar, og þar með vitað að þeir voru að fremja glæpsamlegt athæfi. Það er ekkert glæpsamlegt við það, að mixa saman köfnunarefnis-áburði og olíu. En ef það spryngur og veldur mönnum ög öðrum tjóni, eða líftjóni, þá er komin upp önnur staða. Sennilega væri þá slík blöndun orðin glæpsamleg.

Ég heyrði það í Silfri Egils í gærkvöld, að Vilhjálmur Bjarnason er sammála mér, að þessir menn hafi gerst sekir um landráð. Nú jæja. Þjóðarráð eða byltingarráð hefði þá það hlutverk, að fletta ofan af svikunum. Þeim mönnum og konum sem hafa setið við stjórnvölinn undanfarin ár er ekki treystandi fyrir nýju Íslandi. Ég held að það ætti að láta allt liðið fjúka til þess að skapa allavega andrúmsloft sem ekki er þrungið vantrausti. Með algjörlega nýju fólki án ráðgjafar frá gamla liðinu getur orðið sæmileg sátt, þrátt fyrir að það verði aldrei aftur hægt að treysta nýjum stjórnendum landsins algjörlega með gömlu fyrirkomulagi. T.d. engar nýjar einkavinavæðingar. Ef einhver minnsti vafi er um einkavæðingu er til staðar, þá verði það slegið af. Allur veiðikvótinn sem settu hefur verið í hendur einstaklinga? Ríkið getur núna gengið að veðunum í þeim og hirt þá til baka. Síðan verði kvótinn leigður út þar til töpuð útlán vegna kvótans hafa verið greidd. Síðan geta menn svo reynt að átta sig á því hvernig rástafa skuli veiðiheimildum þó án þess að einhver annar en ríkið geti eignast þær. Veiðiskipin verði hirt upp í skuldir ef þær eru fyrir hendi. Þeir menn sem hafa slegið lán út á veiðiheimildir og flutt það fé úr landi, verði líka settir undir sama hatt og þeir sem rændu bankana. Og svo framvegis. Það er af nógu að taka. Það má alveg nota næstu 20 til 30 árin í að rannsaka þessi mál alveg niður í kjjölinn. Allt frá þeim tíma þegar framsóknarforkólfurinn vann ötlulega að kvótaúthluninni sér og sinni familíu til auðgunar. Allir vita hvernig þetta gerðist, sem vilja vita þetta. Það bara þorir enginn að segja það. Það þorir enginn að segja það sem þarf að segja. Menn þegja bara þunnu hljóði. Allir stjórmmálamenn hvar í flokki sem þeir eru voru að einhverju leiti inni í þessari svikamillu. Þetta á líka við þá sem aldrei héldu um stjórnartaumana, en horfðu bara á hvering allt fór til andsk........ 

Hvaðan kom þessi Ólafu Ólafsson? Mér sýnist hann hafi einhvernveginn svikamillað sig upp í það sem hann er núna í gegnu Samskip. En það getur verið að það hafi gerst einhvernveginn öðruvísi. Allavega furðulegt hvernig hann hefur getað rænt þjóðfélagið nánast þegjandi og hljóðalaust. Þetta á nú svosem við fleiri, en það gerir Ólaf ekkert betri, nema síður sé.

UPPL. AURORA

Ólafur Ólafsson, stjórnarformaður Samskipa, lauk viðskiptafræðiprófi frá Háskóla Íslands 1984. Hann stundaði útflutningsstarfsemi á eigin vegum 1977-1984 og var síðan framkvæmdastjóriIceware Frakklandi og Iceware US 1984-1986. Hann hóf störf hjá Álafossi Inc. 1987 og var forstjóri fyrirtækisins 1990-1992. Þá lá leiðin til Samskipa og þar varð hann forstjóri 1993 og hefur síðan verið starfandi stjórnarformaður frá 2003.

Ólafur hefur verið stjórnarformaður SÍF hf., síðar Alfesca, frá 1999 og var um skeið í stjórnum Olíufélagsins hf. og Kers hf. og var í stjórn Rauða kross Íslands.  Landbúnaðarráðherra skipaði hann í fyrstu stjórn Landbúnaðarsafns Íslands á Hvanneyri árið 2007.

 

Sigurður Einarsson, Hreiðar Már og fl. Úr hvaða jarðvegi spratt þetta illgresi eiginlega. Upphaflega úr Háskóla Íslands sennilega. Við þessir sem sitjum núna eftir í súpunni, borguðum fyrir vafasama menntun þessara manna. Það væri kannski ráð að skoða hvaða kennsluaðferðum er beitt í HÍ með tilliti til þess að þeir ali af sér slík ómenni.

 Aurora.

Sigurður Einarsson

lauk prófi í hagfræði frá Kaupmannahafnarháskóla 1987 og öðlaðist réttindi sem löggiltur verðbréfamiðlai á Evrópska efnahagssvæðinu 1994. Hann starfaði í alþjóðadeild og við fjárstýringu hjá Den Danske Bank 1982-1988 og í alþjóðadeild og við fjárstýringu hjá Iðnaðarbankanum, síðar Íslandsbanka, 1988-1994. Hann var stundakennari í Háskóla Íslands 1993-1997.

Sigurður varð forstöðumaður verðbréfasviðs Kaupþings hf. 1994, forstjóri þess frá 1997 og stjórnarformaður frá 2003 - 2008. Hann hefur setið í stjórnum fjölda dótturfélaga Kaupþings, situr í stjórn Norvestia og var í stjórn Kauphallar Íslands 1996-1997.

Ekki er mikið að græða á að googla Heiðar Már Sigurðsson. Hann er titlaður Skattakónugur alls landsins árið 2007 sjá: http://www.visir.is/article/20070731/FRETTIR01/70731073   hvort það er vafasamur heiður eða ekki...

En hvað sem þessu líður, þá hefur magt verið sagt og spáð, um hverjir hafi komið okkur í þessa stöðu. Hvernig væri að láta á það reyna með nýju Íslandi. Ætli við verðum bara ekki að stokka algjörlega upp og skíra landið okkar upp á nýtt. Það er búið að traðka nafnið Island (Iceland) svoleiðis niður í svaðið, að það mun aldrei ná sér á strik aftur. Nafnið verður alltaf auri atað. Það getum við þakkað þessum vafasömu pappírum sem ég kalla núna landráðamenn.

Og hana nú.

Agnes, blaðamaður fólksins, jahá!

Þegar Agnes skrifar grein um svikamillurnar í bönkunum les ég þær. Hún er fjári beitt, og segir það sem segja þarf. Reyndar er hún undir pressu, þar sem, því miður, að allskonar glæpahyski getur í krafti lagaflækjunnar sem viðgengst hér og í krafti stolins fjármagns farið í dýrar málsóknir. Lögin eru að því að mér skilst hönnuð til þess að halda uppi lögum og reglu í þjóðfélaginu, þannig að jafnvægi sé. Lögin hafa ekki virkað þannig ef menn komast upp með að stela milljörðum út úr þóðfélaginu án þess að vera sóttir til saka. Á bls. 10 í sunnudagsmogganum skrifar hún grein um hvítþvegnu kórdrengina. Reyndar er hún sniðug og fullyrðir ekki neitt, en spyr í staðinn spurninga. Áleitinna spurninga sem eru í sjálfu sér ekki spurningar, heldur fullyrðingar með spurningamerki. Þessi atriði eiga fullan rétt á sér. Viðkomand menn eru auðvitað stórþjófar og ekkert annað. Þeir hafa meðal annarra komið þjóðinni í striðsástand, bæði innanlands og utan. Það má eiginlega segja að Ísland sé komið í stríð við öll ríkustu ríki Evrópu. Innanlands er hinn almenni borgari kominn í stríð við stjórnvöld. All þetta má rekja til óvandaðra manna sem allir vita hverjir eru.

Í striði gilda kannski önnur lög en svona dags daglega. Einskonar neyðarlög. Þau voru notuð í seinni heimstirjöld hér í Evrópu. Norski stjórmmálamaðurinn sem veðjaði á sigur Þjóðverja var dæmdur eftir slíkum. Ég veit ekki hvort hægt er að komast nær föðurlandssvikum, en þeir menn sem eru búnir að valda þessum ósköpum í okkar litla landi, hafa komist. Í raun ætti að setja hér neyðarlög og skækja þá menn sem bera ábyrgð á örlögum þúsunda íslendinga. Að hneppa alla þjóðina í þrældóm um ófyrirséða framtíð hlítur að teljast svik við föðurlandið í heild. Og það finnst mér Agnes sé að segja, þó án þess að segja það. Hún bara spyr.

Líflátsdómar tíðkast ekki hér á landi lengur. En þó er eflaust að finna einhverja lagabálka viðvíkjandi föðurlandssvikum. Mig minnir að ég hafi einhversstaðar séð slíkt. Nú en það þarf ekki að ganga svo langt. Það ætti að vera nóg að fara að tillögum Agnesar að menn verði gerðir útlægir, og eigi ekki afturkvæmt. Þannig að þeirra bíði rannsókn og réttarhöld þar sem sannleikurinn verði dreginn fram og í framhaldi fái menn réttlátann stimpil á sig. Það er ekkert grín að kalla hryðjuverkalög yfir heila þjóð með þeim aðferðum sem þessir kónar hafa beitt.

Auðvitað eru þessir menn ekki hér lengur. Símaviðtöl frá London heitir það í grein Agnesar. Það væri kannski hægt að benda yfirvöldum í Bretlandi á það, að þeir sem settu fjárhag  fleiri þúsund breskra þegna í uppnám og komu af stað óviðunandi stemmningu milli ríkjanna, séu með aurana í þeirra egin landi og séu að sóa þeim þar ásamt þjófsnautum sínum. Nefnilega, að á sama hátt og þessir menn settu mig og þig og börnin okkar í fjárhagslega ánauð til margra ára eða áratuga, verða börn þessara manna þjófsnautar til jafn langs tíma. Allir þeir sem taka þátt í að þyggja frá þessum mönnum, hvort sem það er lífsviðurværi eða þáttaka í umsvifum, eru þjófsnautar og eru að notast við þýfi. Það gilda ákveðin lög og reglur um slíkt hér á landi.

Það gildir einu hversu menn eru í óða önn að klóra yfir fólskuverkin sín hér, og kórdrengjatal um sakleysi sitt, þá verða þessi atriði hangandi yfir þeim til framtíðar. Þeir höfðu tíma til þess að moka yfir a.m.k. jafn mikinn skít og þann sem enn sést. Sennilega sést mun minna af skítnum þeirra heldur en það sem tókst að grafa niður. En þó skíturinn sé niðurgrafinn, er hann enn til staðar. Það hverfur ekkert algjörlega. Það verður hægt að finna þetta með réttum aðferðum.

Ég hefði ekkert á móti því, að þjóðstjórn tæki hér völdin, og þar með byltingarráð. Fyrrverandi stjórnendur í þjóðfélaginu ynnu að því með nýjum mönnum, að fletta ofan af skítverkunum, og koma böndum á það sem hægt er að koma böndum yfir. Öll lög sem standa í vegi fyrir því, að hægt sé að rannsaka þessi mál niður í kjölinn, með hvaða aðferðum sem duga, ættu að vera sett í salt þar til byltingunni er lokið. Nornaveiðar eða ekki. Nornaveiðar voru notaðar til þess að koma venjulegu fólki á bál ef það setti fram eitthvað atriði sem stangaðist á við hagsmuni kirkjunnar á sínum tima. Það voru engar nornir til, en þetta dugði til þess að hafa ákveðinn hemil á fjöldanum. Það má líka snúa þessu við. Koma þessum gaurum í þannig aðstöðu, að aðrir fari ekki að reyna svona viðbjóð í framtíðinni.

Og hana nú!

Nú BÓNUS-fáninn, ha?

 

Jæja, svo BÓNUS fáninn er ekki nógu fínn fyrir hið háa alþingi. Þeim herrum sem þarna baða sig ennþá í einhverri óskiljanlegri fantasíu og vellistingum og skeyta engu um það, þótt bæði þeir sjálfir og allir baldintátarnir í fínu fötunum með peningahrúgurnar, hafa niðurlægt þjóðina, alþingi og íslenska fánann þannig, að þess verður minnst lengi. Í dag er íslenski fáninn tákn um sviksemi og flottræfilshátt hjá öðrum þjóðum. Það er varla hægt að flagga íslenska fánanum lengur án þess að fyrirverða sig. Ég persónulega mun ekki flagga því að ég er íslendingur þar sem ég fer um. Ég skammast mín fyrir það í dag. Mest skammast ég mín fyrir að hafa tekið þátt í þessum uppákomum með því að þegja og láta gott heita. En það er ekki auðvelt að segja eitthvað, þegar menn sem þora að koma fram, eru teknir með valdi og stungið inn. Ekki nóg með það. Ég hef heyrt menn halda því fram að eftirleikurinn sé venjulega ofsóknir í formi lokaðra dyra allstaðar þar sem ríður á að sé opið. Svo eru menn líka settir á lista í gagnagrunni, og þar dúsa þeir á meðan sá gagnagrunnur er til. Engu er gleymt, ekkert er fyrirgefið. Nú þessi drengur, Haukur, er góðkunningi lögreglunnar í mótmælageiranum. Sektaður og dæmdur, fyrir að fylgja samvisku sinni, og þúsunda annarra. Honum fannst það tilhlíðilegt að flagga BÓNUS á alþingishúsinu. Ég skil alveg brandarann, og skemmti mér yfir honum. Yfirvöld skildu líka þennan brandara, og einhverjir hafa ugglaust brosað í kampinn, en sá sem valdið hefur, kaus að hlægja ekki, heldur móðgast og gera smá hefndartilfærslur á stráknum. Láta hann sitja inni svolítið, og fikta í buddunni hans og svoleiðis. Bæta aðeins við góðkunningjaskráninguna hans. Þetta heitir á góðri íslensku, að beita einstakling ofbeldi. En á lélegri íslensku. Handtaka vegna meintra lagabrota.

Mér finnst reyndar að BÓNUS hafi gert margfalt meira fyrir fólkið í landinu, en ríkisstjórnin og öll viðhengin hennar. Stjórnarherrarnir hafa hver í kapp við annan, reynt að telja okkur almúganum trú um að öll velmegunin sé þeim sjálfum að þakka. En það voru sko Bónus menn sem lyftu lífskjörunum svo um munaði. Þegar fólk gat farið út í búð og keypt í matinn, og ég meina þá almennilega, þá rýmkaði um restina af laununum, þannig að fólk fór að veita sér annað fyrir það sem heildsalarnir í sjálfstæðiselítunni hirtu og voru hinir einu og sönnu dragbítar á þessum hluta velmegunarinnar. Í kjölfarið komu svo ýmsir sem voru með lágvöruverð á öðrum sviðum. En Bónus á heiðurinn. Þannig í hjarta mínu er Bónus flaggið heiðursflagg þrátt fyrir allt. Fólk ætti bara að fylkja sér utan um það. Ekki spurning.

 

Nú, en stjórnin ætlar að sitja sem fastast. Telur ekki tímabært að boða til kosninga núna. Ég legg þennan þverhausagang þannig út, að menn séu á fullu að breiða yfir klúðrið. Pappírstætarar á fullu og menn að tala sig saman. Þannig er verið að gera allt það sem gæsluvarðhald er annars til þess að koma í veg fyrir. Meira að segja allart spírurnar í bönkunum eru þar ennþá. Hvað ætli þeir séu að gera og hvað á þetta eiginlega að þýða?

 

Ekki má gleyma ráðuneytisstjóranum sem var svo óheppinn, að upp um hann komst. Kannski hefur einhverjum verið illa við hann, og kvakað aðeins til þess að koma þessu af stað.

 

Sagan af Baldri heppna.

Galdur, fyrirgefið, Baldur ráðuneytisstjóri keypti hlutabréf í Landsbankanum. Heppinn.

Baldur átti þá eitthvað um 100 milljónir, enda á góðum launum. Heppinn.

Baldur sat fund með ýmsum þ.m. Darling þar sem L.Í. og staða hans var rædd. Heppinn.

Baldur selur öll hlutabréfin sín í L.Í. meðan staða bankans er sögð góð. Heppinn.

Baldur var búinn að selja hlutabréfin í L.Í. nokkrum dögum áður en bankinn fór á kollinn. Heppinn.

Baldur vissi ekkert um að allt var að fara í kalda kol frekar en hinir. Heppinn.

 

Mikið voðalega er maðurinn heppinn. Ætli hann hafi nokkuð verið heppinn og verið búinn að kaupa evrur fyrir allar millurnar?

 

Maður er nú að velta fyrir sér röksemdarfærslum stjórnmálamannana, að þeir og þessir sem eru í þannig stöðu að spilling í þeirra röðum er möguleg, séu á góðum launum. Góðum launum til þess að minnka líkurnar á að þeir séu að spillast eitthvað fjárhagslega. Þetta lítur út að hafa klikkað verulega þarna. Þessi karl er ugglaust ekki sá eini sem hefur haft það svona. En það komst upp um hann. Fjárans óheppni í allri heppinn rununni. Hann kemur líka ugglaust til með að halda þessu vafasama fé. En hann ætti ekki að fá að halda vinnunni. Og ekki að fá einhver súper eftirlaun heldur. Þannig eru menn látnir axla ábyrgð. Þá hafa þeir valið, annaðhvort fara þeir eftir reglunum og halda sínu á þurru, eða fá pokann ella, og verulega klippt af réttindum sínum. En svo lengi sem ekkert slíkt er í deiglunni, og þeir fá að halda öllu sínu er bara haldið áfram og með smá lygabrölti á að seðja trúgjarnan lýðinn. En er lýðurinn svona trúgjarn. Varla. Baldur verður bara dæmi um ríkisstarfsmann sem var að gera eitthvað sem ekki sæmdi honum. Dæmi um slíkann sem kemst upp með þetta og þarf ekki að taka ábyrgð á því. Svo er það auðvitað spurningin, hverjum er eiginlega treystandi í stjórnunargeiranum? Voru þeir bara ekki allir saman eitthvað að bauka, og eru voða duglegir að laga þetta til svo ekki sjáist.

 

Einn ræðumaðurinn á Austurvelli sagði í dag, að ef stjórnarliðið færi ekki sjálfviljugt út úr stjórnarbyggingunum,  þá yrðu þeir bornir út. He eh. Eiginlega ekki dulbúin hótun. Og meðan kynt er undir katlinum og enginn öryggisventill er til þess að dempa með, þá springur hann fyrir rest. Þá er ekki gott að segja hvort einhverjir verði ekki bornir út. Og það hefur verið hægt um lagana verði á þessum fundum. Viturlegt held ég, það þarf ekki mikið út af að bera til þess að allt fari á versta veg.  Ég veit ekki hvort einhverjir fóru yfir strikið þegar þeir fóru á taugum og sprautuðu pipargasi á fólkið uppi á Hverfisgötu. Hefði sennilega verið skárri kostur að láta strákinn lausan strax. Það var alltaf hægt að klósfesta hann aftur, enda á lista yfir góðkunningja. Ef allt fer á versta veg, dugir sérsveitin ekki. Vonandi fer þetta vel og enginn verði fyrir líftjóni. Því þá verður ekki aftur snúið held ég.

 

Og hana nú.

 

Icesave, Icesave! Ha?

Í DV 27. oktober 2008.

Björgólfur Guðmundsson segir frá því, að kaupæðið sem rann á íslendinga hafi valdið því að allt frjámála kerfi landsins hrundi. Well, kannski. Ég var svo djarfur að kaupa mér jeppa, á 150,000 og flatskjá á 80,000. Staðgreiddi þetta reyndar. En ég skal taka á mig sökina. Ekki málið. Verst að það skildi verða hundruð milljarða tjón af þessu. Við hefðum sloppið fyrir horn ef ég hefði sleppt jeppanum. Nú skuldin á jeppanum er þá í kringum 1500, milljarðar, og skárinn hefur þá sennilega fallið um 800 milljarða. Þá skulda ég í þessum fjárfestingum um 2300 milljarða. En ég lagði ekkert inn á Icesave, þannig að ég skulda þá sennilega ekki mjög mikið þar. Kannski svona 500 milljarða. En þegar ég borgaði þessa hluti, var mér ekki ljóst hve miklir fjármunir voru í húfi. Vissi hreinlega ekki að ég var marga, marga mínus milljarða í höndunum. Ótrúlegt hvað maður getur verið blindur á stundum. Eins gott að ég vann ekki 36 milljónir í Lottó. Það hefði farið með fjárhaginn endanlega.

 

Hvað ætli hafi orðið af aurunum sem fólkið í Bretaníu lagði inn, úr því að nú á það eins og ég, bara mínus tölur í bankanum? BG segir að enginn tali um eignirnar sem komi á móti. Ég hélt að þær hefðu brunnið upp. Reyndar get ég ekki alveg skilið þetta dæmi. Ef ég kaupi kofa á 100 kall, og hann er metinn á hundrað kall, að þá breytir engu þó ég fari á hausinn. Kofinn heldur sínu mati, nema auðvitað ef fólk veit að ég fór á hausinn, að þá fellur matið á honum í núll og hægt að fá hann gefins. Eða hvað? Allavega var einhver hellingur af eignum sem LÍ átti í Bretaníu sem féllu um marga marga milljarða vegna þess að ríkið hirti LÍ. Kannski var þetta bara kofi sem var metinn á 1000 milljarða af því að LÍ átti hann, en var í raun bara núll virði þegar NLÍ eignaðist hann. Eða hvernig er þetta eiginlega. Eru eignir verðmetnar eftir því hver á þær. Ég hélt að matið væri tengt allt öðru lögmáli. Þegar ég ætla að kaupa eitthvað, þá met ég það voða lágt. En þegar ég ætla að selja, þá met ég það voða hátt. Málið er bara að það tekur enginn mark á því nema ég. Því kaupi ég aldrei neitt, því það er alltof dýrt, og sel aldrei neitt, því ég fæ ekki nóg fyrir það. Lögmálin hjá útrásarvíkingunum voru allt öðru vísi, Einn keypti eitthvað sem var á hausnum voða dýrt. Síðan fann hann annan útrásarvíking sem keypti þetta eitthvað á helmingi meira og fannst það bara skrambi ódýrt. En varð samt að fara í bankann hjá þeim fyrsta og slá lán til fjármögnunar. Síðan þurfti að finna þriðja víkinginn til þess að kaupa þetta eitthvað einu sinni enn, og þá helmingi dýrara en síðast. Þar sem fyrsti víkingurinn vissi að þetta eitthvað var orðið voða verðmætt frá því að hann keypti það fyrst, þá bauð hann þriðja víking að kaupa það, og notaði innlán múgsins til þess að dekka kaupin. Milljarðarnir skiptu um hendur en þetta eitthvað var enn á hausnum og var eiginlega búið að kosta allann ágóðann í tap, sem var þó ekki búið að borga. Þeir aurar voru í geymslu í víkingabúðunum, og voru tilbúnir til þess að nota þá seinna. Þetta eitthvað var nú orðið voða mikið vermæti, en skuldaði einhver reiðinnar bísn, og þar lá verðmætið. Æ ég er eiginlega ekki að skilja þetta, þó svo að ég sé að skrifa þetta sjálfur. Alveg eins og víkingarnir botna ekkert í því hvernig við gátum eytt svona miklum aurum í Jeppa, hjólhýsi og flatskjái. Gjörsamlega óskiljanlegt, og með þessari óráðsíu, eyðilagðist Landsbankinn, Glitnir og Kaupþing á einu bretti. Og það sem verst var, Icesave eyðilagðist líka, og eignirnar fuðruðu upp. Meira liðið þessi íslenski almúgi. Ja ekki skildi mig undra þó duglegu víkingarnir vildu ekki vera að vasast með aura í þessu landi í framtíðinni. Það er bara stórtap á þessu. Ekki hægt að selja flatskjáina upp í Icesave og bjarga okkur frá Bin Laden lögunum þeirra Brúnka og Elskunnar.

 

Nú notum við bara Icesave, Icesave í staðinn fyrir Úlfur Úlfur. Það ætti að virka, eða hvað?

 

Og hana nú.

Geir, alvöru eða spítu, ha?

Ég er orðinn hundgamall karl. Var enn með bleyju og pela þegar Davíð kallinn fæddist. Og ég man þá tíð þegar Geir var ný tálgaður og málaður. Leit út eins og lifandi, en samt með strengina. Þá var hann til alls líklegur. Flottur (spítu) strákur. Svo kom Bláa Dísin og strengirnir féllu. Hann fékk sinn Tuma. En sá Tumi var ekki lítil krybba. Hann reyndi og fór eftir samvikunni, og alltaf færðist hann nær takmarkinu. Að verða “alvöru strákur”. Og þetta var alveg að koma. Letingjaland leyfði strákunum að skemmta sér lengur og meira í þetta skipti. En einn og einn týndu þeir tölunni, og voru sendir í áþján peninganna. Asnakjálkar. Allt í einu, eins og fret úr löngu dauðum kroppi, var Letingjalandi lokað. Geir kominn með eyrun og halann. Tumi farinn með meðalíuna sína, og hættur að vera samviska. Hvað verður nú til ráða? Þetta er agaleg uppákoma. Bláa Dísin hefur yfirgefið svæðið, og kemur ekki aftur. Nú er bara að sjá hvort þróunin heldur áfram, og hófar fara að myndast og málið að breytast í hrynur. Þegar það fer að gerast, er það orðið of seint. Og asninn sprettur fram fullskapaður og verður aldrei alvöru strákur. Ekki einu sinni spíturass. Gosa tókst það þó, því hann lagðist í nánast vonlausan björgunarleiðangur til þess að frelsa pabba sinn og það sem honum var kærast. Honum tókst að fá monsterinn til þess að opna gaphúsið, og sleppa út. Með miklu harðfylgi og hug, komst hann frá skepnunni. En hann færði fórn sem er táknræn í sögunni. Hann lét lífið sem spítustrákur með asnaeyru og hala, og fékk líf alvörustráks að launum fyrir sitt framlag.

 

Nú er það spurningin hvort Geir vill spretta upp kvikindinu, og sjá hvað það hefur að geyma? Til þess þarf að svæla út óþverrann og opinbera hann. Getur hann það? Hefur hann þorið og styrkinn til þess. Hann hefði þjóðina með sér í þeim slag. En það er spurning hvort við, heildin getum gefið honum það support sem hann þarf til þess að verða alvöru strákur. Það verður sársaukafullt, og mikið um ýlfur og skræki. En ef tekst að draga út það sem heldur viðurstyggðinni lifandi og kála því, þá gengur þetta.

 

Geir, slægðu kvikindið. Dragðu ormana út. Þeir eru sumir ljótir og feitir. En það mun skila sér.

 

Og hana nú.

Skuldar Þúsund milljarða hvað?

Hvernig ósköpunum gat þetta gerst og hvaða heljartök hafði þessi aðili á íslensku bönkunum?" spurði Davíð. Ef erlendum bönkum hefði verið þetta ljóst þá hefði allt hrunið hér. Ef allir frjálsir fjölmiðlar hefðu ekki verið í eigu eigenda bankanna þá hefði kannski verið upplýst um málið. Menn virðast ekki hafa lært neitt og eru jafn hræddir og fyrr, sagði Davíð

 

Maður sem er búinn að uppgötva það, að ef hann getur slegið 10 milljarða og getur veiðsett skuldabréf upp á móti, sem enginn getur sannreynt að séu ekki þess virði, hítur að gera það. Til þess að fá bankastjóra til þess að skrifa upp á 10 milljarða lán er ekki þungt í vöfum, ef bankastjórinn fær 1% í sinn hlut. Í formi verðbréfa, forréttinda og annað, eða bara í beinhörðum. Jafnvel bara 0,1% er bara dágóð summa.  Ég tala ekki um 1,000,000,000,000 króna. Þetta eru svo mörg núll að, það nálgast núll. En 0,1 % af þessari tölu er þá = 1,000,000,000. Bjarni Ármannsson náði út 7,000,000,000, þannig að 1% er sennilega nærri lagi. Það þarf engin hreðjatök á bankastjóra sem á von á þessari summu bara fyrir að lána annarra manna peninga. En hvílík vitleysa er þetta eignilega. Auðvitað hefur Davíð vitað hvað lá að baki.

 

Þá kemur spurningin. Með allt það sem Davíð hefur á bak við sig, hvernig gat hann látið þetta gerast óátalið? Davíð lætur eins og hann beri hag Íslands og íslensku þjóðarinnar fyrir brjósti. Hvernig gat hann þagað yfir því við almenning að það væri verið að sóa sparnaði landsmanna í tóma vitleysu, eins og kaup á flugfélögum, sem voru seld stuttu seinna með bókfærðum hagnaði (pappírum) sem kallaði á annað lán. Sama félag keypt og selt til skiptis á milli sömu manna, og alltaf var hagnaðurinn að aukast í hvert skipti. Bankastjórarnir vissu að þetta var allt saman tóm tjara, en aðalmálið var að þeir fengu bitlingana sína Þeir vissu líka að það stóð ekkert, nákvæmlega ekkert á bak við allar trilljónirnar sem þeir voru að lána út. En sparnaður fólksins sem það var að vinna fyrir hörðum höndum var sogaður út af reikningum þeirra og dælt inn á aðra reikninga sem enginn nema eigandinn veit hvar er. Eitthvað fóru peningarnir. Einhverstaðar eru þeir. Bara ekki þar sem þeir ættu að vera. Þetta er nákvæmlega það sem heitir að vera snuðaður í viðskiptum. Plataður, og ekkert hægt að gera í málinu löglega. Engan hægt að sækja til saka, enda eru allir blásaklausir. Það voru einhverjir aðrir sem stálu fé fólksins. Englendingar sáu hvað var í gangi, og vilja ekki að þeirra þegnar verði snuðaðir á sama hátt. Þannig hafa þeir beitt áhrifum sínum þannig að við skulum borga fyrir svikahrappana. Svikahrapparnir sitja svo á milljörðunum sínum og hlægja að öllu saman. En hugsið ykkur. Til þess að ræna íslensku þjóðina fengu þeir ekki nema 1% í sinn hlut. Maður hefði nú farið fram á 25/75 a.m.k.

 

Það er ekki nóg, að allt sparifé landsmanna sé horfið. Heldur standa þeir í stórskuld ofan á toppinn af öllu saman. Maður sem átti t.d. 30 milljónir eftir ævilangan sparnað, hefur tapað þeim peningum og öðru eins í viðbót. Semsagt átti 30 milljónir á þurru í banka eftir að hafa greitt sína skatta og skyldur, en tapaði samt 60 milljónum á öllu saman. Meira kexið.

 

Og svo virðist sem einhverjir séu ennþá á fjárfestingafylliríi. Það þýðir að það eru einhverjar dreggjar eftir sem á eftir að sjúga upp. Það vitlausasta af þessu öllu saman er, að þessir gaurar eru enn á fylliríinu sínu, en við að taka út þynnkuna. Draumur allra alkóhólista geri ég ráð fyrir

 

Ef Davíð hefði verið eins mikill patriot og hann vill vera láta, hefði hann komið fram opinberlega, á öllum sjónvarpstöðvum og sagt: “Góðir landsmenn, hafið mín ráð, og farið í bankann ykkar og takið út allt ykkar sparifé, og stingið undir koddann”. Bankarnir hefðu líka farið á hausinn við það, en aurarnir okkar væru núna undir koddanum okkar, en ekki á reiknigum svikahrappa í útlöndum. Og þú Davíð minn værir heitt elskaður í dag með 132% fylgi.

 

Og hana nú.

Aulabrandarar Davíðs!

Það er ekki laust við að ég vorkenni Davíð kallinum að vera búinn að koma sér í þessa aðstöðu. Það hlýtur að vera erfitt að vinna að þeim málum sem hann á að vera að vinna að, með 90% þjóðarinnar á móti sér. Allavega treysta 90% honum ekki samkvæmt skoðanakönnun fréttastofu stöðvar 2. Þó skekkjan væri töluverð, eru þetta samt sláandi tölur fyrir Davíð. Þannig getur hann reiknað út, að á bak við þennan háværa hóp á Austurvelli sé hinn þögli hluti, gríðarlegur hópur. Þó honum þyki hópurinn sem sýndi sig heldur lítilfjörlegur, og kennir útliti sínu um, getur hann huggað sig við þessa útkomu. Kannski lítur hann ekki svo illa út eftir allt saman. Ég vorkenni honum, því ég reikna með að hann sé í norminu, og þá hlítur öll útkoman, bæði hrunið í kerfinu og stuðningstölurnar, að hafa veruleg áhrif á sálartetrið. Ef það gerir það ekki, þá er eitthvað óskiljanlegt að gerast hjá manninum. Aulabarandarar Davíðs eru sennilega lýsandi dæmi um ástandið hjá honum. Gott dæmi um aulabrandara, var þegar Dísarfell fórst fyrir sunnan land og tveir menn létu lífið þar. Menn voru komnir í sjóinn í flotgöllunum sínum og veltust um í hafróti og brotsjóum. Ekki glæsilegt fyrir þessa menn í svona aðstöðu. Þeir höfðu bundið sig saman og voru því í einni bendu. Einn mannana segir við annan til hughreystingar.”Það er búið að panta þyrluna, hún kemur bráðum að sækja okkur”. Hinn svarar:”Æ, ég ætla þá að leggja mig aðeins. Ræstu mig þegar hún kemur”.

 

Ég á lítinn strák sex ára, sem er aðeins inni á einhverfurófinu og er ekki alveg að skila frá sér, því sem maður getur kallað eðlilegt miðað við aldur. Stundum grípur hann frasa, sem koma fram við aðstæður sem passa ágætlega við. Hann hafði heyrt mig segja við konuna mína:“Aumingja Davíð, að vera bankastjóri í seðlabankanum núna”. Vinur minn kom í heimsókn daginn eftir, og við töluðum um alla heima og geima. Litli kallinn stóð þarna og fylgdist með. Svo bar Davíð á góma. Þá heyrist í litla kallinum. “Davíð er aumingi í Seðlabankanum núna”. Við vinirnir einfaldlega lögðumst emjandi í gólfið. Ég er enn með smá harðsperrur í sekknum.

 

Allri alvöru fylgir jú eitthvert gamni, eða þannig.

 

Og hana nú.